“Hoe doe jij eigenlijk aan uitrusten?” Ik heb een hekel aan die vraag. Simpelweg omdat ik ervan hou het goede antwoord te kunnen geven. Of in ieder geval een antwoord. Maar deze vraag laat me meestal behoorlijk met m’n mond vol tanden staan. Na even goed nadenken en knarsetanden kan ik wel iets verzinnen. Naar …
Category Archives: Geen categorie
Marie’s Crisis
Als het goed is, verzin je eerst je verhaal/artikel/vul-maar-in, en geef je er uiteindelijk een passende titel aan. Tenminste, dat leerde iemand mij ooit. Het heeft niet mogen baten: of het nu gaat om een paper of een blog, eigenlijk is de titel er altijd eerst bij mij. Zo ook nu. Eerst kwam Marie’s Crisis, …
(Te) lange mouwen
Ken je dat fijne gevoel van zo’n gigantisch stuk stof (of plastic) dat om je heen slobbert en je helemaal bedekt? De jas – misschien wel van je vader, grote zus, etc. – komt bij jou haast tot op je knieën en de mouwen vallen helemaal over je handen heen. Toch voelt het lekker, deze …
Geleid?
Er zijn veel redenen voor het feit dat ik nog nooit een cursus stijldansen gevolgd heb. Een dubieus gevoel voor ritme, klungelige armen en benen en een stiekeme voorliefde voor Skyradio-muziek spelen daar zeker in mee. Maar het grootste struikelblok is de vraag van de rolverdeling: leid ik, of word ik liever geleid?* Je voelt vast …
De roze bruid
Een kerkgemeenschap die je vertelt dat je niet meer welkom bent nu je een vriendin hebt. Door de kerk gesponsorde genezingstherapieën. Exorcismegebeden. Horen dat je een duivelskind bent, dat God jou zó niet lief kan hebben. Dat je naar de hel gaat, en zij door jouw toedoen ook. Het lijken voorbeelden die uit een slechte horrorfilm …
Worstelen met Jacob
Het is een gure, regenachtige avond als ik onze gezellige huiskamer verlaat en haar verruil voor de natte straten van Utrecht. Op weg naar een thema-avond in de Roobolkapel, een van de avonden die in de protestantse wijkgemeente Zuilen georganiseerd worden in de Veertigdagentijd. Tijdens de meditatieve avond waarheen ik op weg ben, staat Jacobs …
Binnenstebuiten
Een korte stilte. Insert begripvolle blik en een voorzichtige glimlach. “Hmhm… En wat doet dat gevoel met jou?” Zo’n zinnetje, “even lekker Rogeriaans doen,” “ont-maden”, “pastoraal hummen” – de Pastorale training brengt een heel eigen jargon met zich mee. En dat is maar goed ook, want ik heb er verder verbazingwekkend weinig woorden voor. Nogal onhandig voor iets waar …
Kracht-training
Het was me het avontuurtje wel: een stuk of twintig jonge mensen op een verlaten parkeerterrein, huppend, springend en sprintend – bootcamp, dus. Een avondje sporten dat ik nu, twee dagen later, nog flink in mijn spieren voel. Daar kan ik over zeuren, maar ik realiseer me ook dat deze pijn nodig is om sterker te worden. En …
Stil
Als we een ding zeker weten over het leven, is het dat we doodgaan – wat een verschrikkelijk cliché. Toch is het dit gegeven dat door mijn hoofd speelt als ik door de zonovergoten weilanden richting de oude dorpskerk fiets. Ik ben op weg naar een begrafenis. En ik ben zenuwachtig. Het is niet de eerste …
Kritieke koffie
“Komt u binnen, dominee!” Met een zwaai gaat de deur open en daar staat meneer Jansen breed te glimlachen. Ik bloos vanwege de titel die hij me onterecht geeft, maar durf hem niet te verbeteren. Stiekem vind ik het ook wel leuk: ik ben hier immers voor een pastoraal gesprek, voor meneer en mevrouw ben ik …